به گزارش واحد سنجش و راه حل های رفتاری در بازار (آبسیم) بورس نیوز، همواره یکی از نهادهایی که دولت ها آن را دست مایه تبلیغات انتخاباتی خود می کنند، بازار سرمایه است. دولت تدبیر و امید نیز از این قاعده مستثنی نبوده و تنها نامزد انتخاباتی بود که در سال 92 نمایندگان خود را راهی تالار حافظ کرد.
ادعای حمایت از بازار سرمایه و تاکید بر جایگاه بالای این بازار در اقتصاد کشور در تمام ادوار و سال ها اخیر بارها و بارها تکرار شد اما آن چه در عمل به اجرا درآمد، چیزی غیر از ادعاهای مطرح شده بود و گاها نه تنها حمایتی صورت نمی گیرد، بلکه اقداماتی بر خلاف انتظارات به اجرا درآمده است.
دولت تدبیر و امید برای جذب و ورود سرمایه به بازار سهام حتی پای تبلیغات تلویزیونی را وسط کشید. ولی درست در زمانی که باید نقدینگی وارد شده را مدیریت و حفظ کند، شانه خالی کرد و دیگر در میان برنامه ها و صحبت های دولتی ها، سخنی از بازار سرمایه به میان نمی آید و این بازار به حال خود رها می شود.
بر اساس بررسی های انجام شده، در دوره تصدیگری 4 ساله «طیب نیا» بر وزارت اقتصاد، شاخص کلبورس تهران افزایش 22 هزار واحدی را به ثبت رساند که نسبت به سال های پایانی دولت قبل، رشد چندان چشمگیری تلقی نمی شود. به علاوه این، دوران وزیر نخست اقتصاد دولت جدید، در ادامه رشد شدید شاخص ها از دولت قبلی، آغاز شد و چند ماه ابتدایی را به ساز متولیان دولت قبل رقصید. اما خیلی زود نگاه ها از بازار سرمایه برگشت و وارد فاز فرسایشی طولانی مدت شد و بسیاری از سرمایه گذاران خسته و زیان دیده از بازار سهام کوله بار خود را جمع کردند.
در 26 مرداد ماه سال 92 که طیب نیا به صورت رسمی بر صندلی وزارت تکیه زد، شاخص کل در رقم 60410 واحد قرار داشت و در رقم 82542 واحد، کرسی وزارت را به «کرباسیان» تحویل داد. در دوره یک ساله وزارت «کرباسیان»، اندکی بیش از 56 هزار واحد بر عدد شاخص کل بورس تهران افزوده شد و بر فراز قله 138583 واحد ایستاد که یک رکود جالب محسوب می شود.
با استیضاح «کرباسیان» در 4 شهریور سال 97، در خلال معرفی وزیر جدید به مجلس، زمزمه دولتی ها در تمام صحبتهایشان، بورس و بازار سرمایه بود اما با روی کار آمدن وزیر جدید، بورس به همراه سهامداران از دایره توجهات و برنامه های دولت خارج شدند. «دژپسند» 12 آبان ماه سال جاری عهدهدار وزارات اقتصاد شد و تا به امروز، شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران افت شدید 19360 واحدی را متحمل شد که در نوع خود یک رکورد در کارنامه این وزیر تازه وارد محسوب می شود.
نکته جالب توجه این است که در فاصله زمانی (47 روز کاری بورس) بین خروج «کرباسیان» و ورود «دژپسند» که وزارت اقتصاد متولی رسمی نداشت، شاخص کل 44785 واحد صعود کرد. به عبارتی، در دورانی که تصمیم گیرنده قطعی در ساختمان وزارت اقتصاد وجود نداشت، بورس مسیر سبز را انتخاب کرد و بدون دغدغه به راه خود ادامه داد.
به طور کلی می توان گفت بی توجهی به صحبت ها و وعده های داده شده، نتیجه ای جز شیوع ناامیدی بین سرمایه گذاران ندارد و موجب می شود پس از این نیز، سهامداران نسبت به اخبار و اقدامات مثبت به حالت خنثی درآیند و نتیجه ای که باید رخ دهد، به واقعیت بدل نشود. انتظار سرمایه گذاران این است که اگر دولت در عمل به وعده های خود در قبال بازار سرمایه ناتوان است، حداقل این بازار را بازیچه خود برای جلب آراء نکند.
