واحد سنجش و راه حل های رفتاری در بازار (آبسیم) بورس نیوز، این بار به سراغ دو شرکت رقیب فعال درزمینهٔ تولید محصولات آلیاژی رفته و از پنجره نسبتهای مالی، مجالی برای مقایسه ایجادشده است.

شرکت فولاد آلیاژی ایران با سرمایه 4990 میلیارد ریالی نسبت به شرکت فولاد آلیاژی یزد با سرمایه 134 میلیارد ریالی، قدرت بالاتری درفروش و سود سازی دارد.

همانطور که در تصویر ذیل مشاهده میکنید، «فولاژ» نسبت جاری و مالکانه بالاتری در مقایسه با «فولای» دارد که نشان از توانایی بالا در پرداخت بدهیهای کوتاهمدت و استحکام مالی قویتر، دارد. در خصوص نسبت بدهی نیز «فولاژ» جلوتر است.

ولی درزمینهٔ بازدهی حقوق صاحبان سهام و بازدهی دارایی، برگ برنده در دستان «فولای» قرار دارد. بنابراین، این شرکت در حداکثر نمودن بازده سهامداران و همچنین استفاده از داراییها جهت خلق سود، توان بالاتری دارد.

توپ دو آلیاژی در یک زمین

به گزارش آبسیم، بهای تمام‌شده بالا مشکل هر دو شرکت به شمار می‌رود و درصد حاشیه سود در ارقام نازل قرار دارد. درنتیجه افزایش عوامل و مواد اولیه تولید، بهای تمام‌شده نیز واکنش نشان داده است. به‌گونه‌ای که نرخ خرید مواد اولیه «فولای» نسبت به ابتدای سال رشد بیش از 23 درصد را تجربه کرده است. همین اتفاق در «فولاژ» نیز رخ‌داده با این تفاوت که هزینه سربار «فولاژ» در کنار هزینه مواد اولیه، بخش قابل‌توجهی از بهای تمام‌شده را تشکیل میدهد.

درهرصورت، این دو شرکت رقیب، بازاری در خارج از مرزها ندارند و از افزایش نرخ ارز تنها متضرر میشوند و منفعت چندانی نمیبرند. بنابراین، باید نسبت به کنترل هزینهها اقدامات جدیتر نظیر خرید به‌موقع همراه با قراردادهای میان‌مدت، افزایش سرعت تولید و بهروزرسانی ماشینآلات و تجهیزات، را در برنامههای خود بگنجاند تا حاشیههای بالاتری در سودآوری تجربه کنند.

البته دراین‌بین، کاهش تعرفه واردات مواد اولیه فولاد آلیاژی و در طرف مقابل، افزایش تعرفه واردات تولیدات آلیاژی، میتواند به این دو شرکت در جهت بالا بردن میزان فروش و کاهش هزینههای تولید، کمک شایانی نماید.